Powinno Ci pomóc: Kunsztowna forma stoi w opozycji do poruszonego w wierszu tematu - zbierania ziemniaków. Wiele zwrotów użytych przez Staffa w Kartoflisku tworzy żałobny wręcz, kojarzący się z pogrzebem nastrój - "wrony w żałobnym zespole", orszak kobiet, "czarne parasole" ptasich skrzydeł.
Jesienny krajobraz przejmuje smutkiem i zadumą- siąpiący kapuśniak, miękka ziemia, "mgły i szarugi", zeschłe badyle. Jedynym barwnym akcentem w tym ponurym obrazie są "barwiste wełniaki" okrywające przemoknięte najemne robotnice.
Pierwsze dwie srtofy zawierają opis jesiennego krajobrazu, natomiast trzecia i czwarta poświęcone są pracy kobiet. mimo chłodu i deszczu "najmitki" mozolnie zbierają ziemniaki- cenne jak świeże jajka i wrzucają je do wiadra lub cebra. Odgłos wpadających kartofli staje się pożegnalnym werblem dla odchodzącej jesieni. Staff poprzez zastosowanie formy sonetu uwznioślił pracę robotnic, zwykłe codzienne czynności nabrały wymiaru poetyckiego pożegnania jesieni.
Utwór zachowuje budowę klasycznej formy poetyckiej- sonetu. Każdy wers składa się z trzynastu sylab.