Leśmian stworzył istotę pośrednią między przedmiotem a zmorą.
Dlaczego zmorą? Otóż uważam, że w twórczości poety wykształcił się
specyficzny gatunek istot innych niż ludzie. Zmory, do których możemy
zaliczyć Dusiołka, Znikomka i jeszcze wiele innych, są w wierszach
Leśmiana osobną grupą postaci. Wyróżniam ją, ponieważ artysta pisze o
nich jako o już istniejących, w przeciwieństwie do bytów, które w wierszach
dopiero się stają, budują się i nabierają cech (tak jak wspomniana już
łąka). Zmory Leśmiana są istotami tak samo kompletnymi, jak
ludzie. Taką zmorą, mającą cechy przedmiotu, jest właśnie piła.
Znaczenie wiersza można odbierać symbolicznie.
Piła może oznaczać miłość. Miłość bardzo zmysłową, a jednocześnie
agresywną, nawet destrukcyjną. Jeżeli przyjmie się taką interpretację,
można dostrzec, jak Leśmian wykorzystał cechy piły jako przedmiotu, by
obrazowo i dokładnie scharakteryzować ten rodzaj miłości.