Omow koncepcje ludzkiego losu o literaturze antycznej na podstawie analizy fragmentu Krola Edypa i piesni Horacego
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Przeznaczenie jest siłą rządzącą losem człowieka. Od momentu urodzenia każdy z nas ma gdzieś zaplanowaną ścieżkę życia, której niestety nie zna lecz odkrywa ją z nadchodzącym kolejnym dniem. Los ludzki w literaturze antycznej zawsze kończy się tragicznie i nad jego bohaterami od początku ciąży fatum, mimo że w niektórych momentach w ogóle się nie ujawnia.
Rzymski poeta Horacy w swej pieśni "Carmina 1,9: Nie pytaj próżno, bo nikt się nie dowie..." zauważa, że nigdy nie poznamy swojego przeznaczenia nawet gdybyśmy zapytali się o nie gwiazd czy wróżbitów. Kolejny dzień bogaci nas w nowe doświadczenia, które zdobywamy ucząc się na własnych błędach. Nikt także nie wie, ile życia jest nam przeznaczone. Może to być tylko chwila, lecz ważne, byśmy ją dobrze wykorzystali. Autor zauważa także, że nie należy czekać na przyszłość ale wykonywać sprawy od ręki, ponieważ może nam zabraknąć w konsekwencji czasu na ich wykonanie.
Natomiast Sofokles w "Królu Edypie" uważa, że żaden śmiertelnik nie jest do końca szczęśliwy, ponieważ nie potrafi wykorzystać do końca swojego życia. Jest w nim jak cień, który nie stwarza podobizny by stać się trójwymiarowym urzeczywistnieniem. Zauważa także, że nasz los zamknięty jest w marzeniach, do których spełnienia dążymy. Przeznaczenie kieruje nas do końca życia i nie unikniemy go ani nie oszukamy, a tym bardziej nie zmienimy, ponieważ go nie znamy. Król Edyp dowiaduje się, jaki los go czeka - wygnanie. Jako pokutę od siebie postanawia się oślepić i ucieka po kryjomu ze swojego kraju.
Wszystko co dzieje się w naszym życiu zawsze ma przyczynę i należy o tym bezwzględnie pamiętać. Czy możemy zmienić nasz los? Niestety nie, ale powinniśmy wykorzystywać jak najlepiej każdy dzień, chwilę oraz moment, abyśmy potem niczego nie żałowali. Przeznaczenie ma nieograniczoną moc. Powinniśmy także pamiętać, że nic dwa razy się nie zdarza i te chwile, które były piękne już nie powrócą.
Rzymski poeta Horacy w swej pieśni "Carmina 1,9: Nie pytaj próżno, bo nikt się nie dowie..." zauważa, że nigdy nie poznamy swojego przeznaczenia nawet gdybyśmy zapytali się o nie gwiazd czy wróżbitów. Kolejny dzień bogaci nas w nowe doświadczenia, które zdobywamy ucząc się na własnych błędach. Nikt także nie wie, ile życia jest nam przeznaczone. Może to być tylko chwila, lecz ważne, byśmy ją dobrze wykorzystali. Autor zauważa także, że nie należy czekać na przyszłość ale wykonywać sprawy od ręki, ponieważ może nam zabraknąć w konsekwencji czasu na ich wykonanie.
Natomiast Sofokles w "Królu Edypie" uważa, że żaden śmiertelnik nie jest do końca szczęśliwy, ponieważ nie potrafi wykorzystać do końca swojego życia. Jest w nim jak cień, który nie stwarza podobizny by stać się trójwymiarowym urzeczywistnieniem. Zauważa także, że nasz los zamknięty jest w marzeniach, do których spełnienia dążymy. Przeznaczenie kieruje nas do końca życia i nie unikniemy go ani nie oszukamy, a tym bardziej nie zmienimy, ponieważ go nie znamy. Król Edyp dowiaduje się, jaki los go czeka - wygnanie. Jako pokutę od siebie postanawia się oślepić i ucieka po kryjomu ze swojego kraju.
Wszystko co dzieje się w naszym życiu zawsze ma przyczynę i należy o tym bezwzględnie pamiętać. Czy możemy zmienić nasz los? Niestety nie, ale powinniśmy wykorzystywać jak najlepiej każdy dzień, chwilę oraz moment, abyśmy potem niczego nie żałowali. Przeznaczenie ma nieograniczoną moc. Powinniśmy także pamiętać, że nic dwa razy się nie zdarza i te chwile, które były piękne już nie powrócą.