Na podstawie wiersza Bal w Operze
person
brightness_auto
1 odpowiedź
W poemacie z 1936 roku sanacyjny obóz został ukazany w krzywym zwierciadle, karykaturalnym wyolbrzymieniu, przy użyciu parodii, kalamburów i wulgaryzmów. Przedstawiciele sanacyjnej władzy są gośćmi na tytułowym balu, opisywanym z perspektywy jego obserwatora. Demaskuje on upadek moralny elity, jej uwikłanie w podejrzane układy z najbogatszymi.
Dopełnienie pesymistycznego obrazu stanowi język utworu. Przyjrzyjmy się mu bliżej, bo jest niezwykle oryginalny. Wykorzystuje on język propagandy, podkreślającej wielkość państwa:
„Przyjechała na targ zielenizna,
Przyjechał nawóz na pole,
I zaczęła nowy dzień ojczyzna,
Żeby pełnić posłannictwo dziejowe
I odegrać historyczną
Rolę.”
Także przez dziennikarzy wspierających system polityczny:
„Rozmyślając głęboko nad rolą
Dziennikarze szybko pisali:
ideolo - ideolo – ideolo” – (neologizm utworzony od rzeczownika „ideologia”)
Przy okazji, stosując kontrast, autor zestawia twórczą pracę prostego człowieka i jego rolę w zaopatrzeniu miasta z fekaliami, które trafiają na wieś, będące symbolem upadłych moralnie elit:
„Jadą ze wsi wozy
Aprowizacyjne,
Jadą na wieś wozy Asenizacyjne.
Przy rogatce się minęły
Pod szlabanem,
Jak kareta ślubna z karawanem.”
Na uwagę zasługuje też parodia ówczesnych sloganów propagandowych: „ Silni jednością,/ Silni wolą/ Czuj/ Duch”, co w sumie powoduje, że to pamflet polityczny.
Z kolei, oddając w części VIII poematu cyrkulację pieniądza autor użył takich środków artystycznych, by podkreślić ich nieustanny przepływ. Po pierwsze - czterdzieści pięć początkowych wersów, aż do „Zakrążyły diabelsko robaczywe pieniądze” stanowi jedno zdanie. Po drugie – znalazły się tutaj rozmaite formy powtórzeń (anafory- „ I znów/ I znów/ I jeszcze raz.”), paralelizmy („Do miasteczka z miasteczka,/ Do województw
z województw”), powtórzenia wyliczeń w zmienionym szyku („Do banków, straganów, sklepików i kas/ I z kas, i z banków, straganów, sklepików”). Ów ruch pieniądza jest przyśpieszany i spowalniany, służą temu zabiegowi wyliczenia: „ Za mleko, za gaz,/Za zwierzęta, za las”i zróżnicowanej długości wersy: „Czuj/Duch” (jednosylabowe), „I znów” (dwusylabowe), „Beznamiętne/Ciurkające”(czterosylabowe), przy czym jednozgłoskowe rytmizują tekst, stanowią jakby przytup w tańcu.
Ads by Google
Szkolenie z klimatem Dwór Złotopolska Dolina Tylko 30 min z Warszawy
www.zlotopolskadolina.pl
Cała praca już od 1500 zł Pomoc w pisaniu prac Profesjonalnie i szybko !
www.referat.com.pl
Pieniądze prowadzą do degeneracji społeczeństwa, stąd liczne negatywne epitety określające ów środek płatniczy: „Beznamiętne/Ciurkające/ Zaspane”, „syczące szampanem”, „kipiące, zapienione, robaczywe”. Całości dopełniają metafory budzące odrazę, pieniądze przyrównane są bowiem do potwora Lewiatana, symbolizującego zło, do szczurów, wszy i pcheł, które rozmnażają się na potęgę.
Z kolei aby oddać linię melodyczną jazzu autor zastosował instrumentację głoskową:
„Ostro gra orkiestra - kiestra
Z czterech rogów, czterech estrad
Pryska extra bluzgi grzmiące,
Miedzią pluska i mosiądzem”
Zlepki głosek: –str- i często występujące „r” imitują zamierzony efekt.
Z innych chwytów artystycznych należy wymienić: neologizmy (Archmałpa, barbirały), wulgaryzmy („Klowny się po pyskach piorą”, „Przez pomyłkę tknął widelcem
W cyc grafini Macabrini”), zastosowaniemowy potocznej („No jadź, jadź! bedziesz tu stać?
Caf się, frrruwa twoja mać!”, „"...W mieście tera rymbarbarum /Duża kupujom".) Ponadto rzuca się w oczy podział wyrazów na zrytmizowane cząstki:
Am!
Ba!
Sado!
Rowie !
W poemacie znajdziemy też wykrzyknienia („Co za gracja! Co za władza!/Co za pompa! Jezu Chry...!”, „Raz ! /Dwa !/Hurra, panowie!”) i oryginalne rymy.
W sumie to niezwykle zrytmizowany i dynamiczny utwór, który zaskakuje swoją formą językową.
Dopełnienie pesymistycznego obrazu stanowi język utworu. Przyjrzyjmy się mu bliżej, bo jest niezwykle oryginalny. Wykorzystuje on język propagandy, podkreślającej wielkość państwa:
„Przyjechała na targ zielenizna,
Przyjechał nawóz na pole,
I zaczęła nowy dzień ojczyzna,
Żeby pełnić posłannictwo dziejowe
I odegrać historyczną
Rolę.”
Także przez dziennikarzy wspierających system polityczny:
„Rozmyślając głęboko nad rolą
Dziennikarze szybko pisali:
ideolo - ideolo – ideolo” – (neologizm utworzony od rzeczownika „ideologia”)
Przy okazji, stosując kontrast, autor zestawia twórczą pracę prostego człowieka i jego rolę w zaopatrzeniu miasta z fekaliami, które trafiają na wieś, będące symbolem upadłych moralnie elit:
„Jadą ze wsi wozy
Aprowizacyjne,
Jadą na wieś wozy Asenizacyjne.
Przy rogatce się minęły
Pod szlabanem,
Jak kareta ślubna z karawanem.”
Na uwagę zasługuje też parodia ówczesnych sloganów propagandowych: „ Silni jednością,/ Silni wolą/ Czuj/ Duch”, co w sumie powoduje, że to pamflet polityczny.
Z kolei, oddając w części VIII poematu cyrkulację pieniądza autor użył takich środków artystycznych, by podkreślić ich nieustanny przepływ. Po pierwsze - czterdzieści pięć początkowych wersów, aż do „Zakrążyły diabelsko robaczywe pieniądze” stanowi jedno zdanie. Po drugie – znalazły się tutaj rozmaite formy powtórzeń (anafory- „ I znów/ I znów/ I jeszcze raz.”), paralelizmy („Do miasteczka z miasteczka,/ Do województw
z województw”), powtórzenia wyliczeń w zmienionym szyku („Do banków, straganów, sklepików i kas/ I z kas, i z banków, straganów, sklepików”). Ów ruch pieniądza jest przyśpieszany i spowalniany, służą temu zabiegowi wyliczenia: „ Za mleko, za gaz,/Za zwierzęta, za las”i zróżnicowanej długości wersy: „Czuj/Duch” (jednosylabowe), „I znów” (dwusylabowe), „Beznamiętne/Ciurkające”(czterosylabowe), przy czym jednozgłoskowe rytmizują tekst, stanowią jakby przytup w tańcu.
Ads by Google
Szkolenie z klimatem Dwór Złotopolska Dolina Tylko 30 min z Warszawy
www.zlotopolskadolina.pl
Cała praca już od 1500 zł Pomoc w pisaniu prac Profesjonalnie i szybko !
www.referat.com.pl
Pieniądze prowadzą do degeneracji społeczeństwa, stąd liczne negatywne epitety określające ów środek płatniczy: „Beznamiętne/Ciurkające/ Zaspane”, „syczące szampanem”, „kipiące, zapienione, robaczywe”. Całości dopełniają metafory budzące odrazę, pieniądze przyrównane są bowiem do potwora Lewiatana, symbolizującego zło, do szczurów, wszy i pcheł, które rozmnażają się na potęgę.
Z kolei aby oddać linię melodyczną jazzu autor zastosował instrumentację głoskową:
„Ostro gra orkiestra - kiestra
Z czterech rogów, czterech estrad
Pryska extra bluzgi grzmiące,
Miedzią pluska i mosiądzem”
Zlepki głosek: –str- i często występujące „r” imitują zamierzony efekt.
Z innych chwytów artystycznych należy wymienić: neologizmy (Archmałpa, barbirały), wulgaryzmy („Klowny się po pyskach piorą”, „Przez pomyłkę tknął widelcem
W cyc grafini Macabrini”), zastosowaniemowy potocznej („No jadź, jadź! bedziesz tu stać?
Caf się, frrruwa twoja mać!”, „"...W mieście tera rymbarbarum /Duża kupujom".) Ponadto rzuca się w oczy podział wyrazów na zrytmizowane cząstki:
Am!
Ba!
Sado!
Rowie !
W poemacie znajdziemy też wykrzyknienia („Co za gracja! Co za władza!/Co za pompa! Jezu Chry...!”, „Raz ! /Dwa !/Hurra, panowie!”) i oryginalne rymy.
W sumie to niezwykle zrytmizowany i dynamiczny utwór, który zaskakuje swoją formą językową.