Porownaj skutecznosc walki zbrojnej i nie zbrojnej
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Przez działania wojenne rozumie się nie tylko działania sił zbrojnych, ale także wszelkie inne działania wymierzone w przeciwnika, zwłaszcza interwencje polityczne, ekonomiczne, ideologiczne i psychologiczne, podejmowane przez obie strony konfliktu w dążeniu do osiągnięcia swoich celów.
Działania wojenne można najogólniej podzielić na:
>> Działania zbrojne, które opierają się na akcjach sił zbrojnych podczas wojny
>> Działania niezbrojne, czyli wszelkie przedsięwzięcia podejmowane w czasie wojny przez antagonistyczne strony konfliktu i realizowane za pomocą środków innych niż militarne.
Niezbrojne sposoby osiągania celów wojennych, w przyszłości mogą okazać się o wiele powszechniejsze i skuteczniejsze, aniżeli działania zbrojne, które permanentnie wykorzystywano w przeszłości. Do działań niezbrojnych należą przykładowo metody ekonomiczne, dyplomatyczne, ideologiczne, ekologiczne czy też naukowo - techniczne. Tego typu działania mogą nie tylko wspierać działania zbrojne, ale nawet je zastępować. Ponadto w określonych sytuacjach mogą okazać się czynnikiem przesądzającym o wyniku wojny.
Jeśli chodzi o skuteczność przedstawionych metod, to należałoby powiedzieć, że oba rodzaje działań mają wady i zalety. W przypadku działań zbrojnych osiągnięcie zwycięstwa militarnego trwa stosunkowo niedługo, co na pewno stanowi zaletę tej metody, niestety chyba jedyną, ponieważ zwycięstwo militarne nie oznacza całkowitego sukcesu. Działania zbrojne powodują chaos, destabilizację, dezorganizację i całkowity zamęt oraz niewyobrażalne zniszczenia materialne i społeczne. Przywrócenie sytuacji do porządku trwa bardzo długo, ciągnie się bowiem nawet latami. Na dodatek w wyniku działań zbrojnych cierpią całe rzesze ludności, co świadczy o całkowitym antyhumanitaryzmie tego typu metod rozwiązywania konfliktów. W przypadku działań niezbrojnych niewątpliwą zaletą jest fakt, że cechuje je względny humanitaryzm - nie ma tu mowy o niezliczonych setkach ofiar poległych w rozmaitych sytuacjach. Metody te nie powodują także wielkich zniszczeń i destabilizacji, przemiany następują bowiem stopniowo. Niedogodności związane z działaniami niezbrojnymi polegają na tym, że często trwają długo (negocjacje nierzadko ciągną się latami). Nie należy jednak zapominać, że procesy stabilizacyjne po wojnach trwają równie długo. Tak więc sukces w obu przypadkach osiągany jest w podobnym czasie, ale działając niezbrojnie oszczędzić można rzesze ludności.
Który rodzaj działań należy zatem brać pod uwagę rozwiązując konflikty? Lepszym rozwiązaniem jest z całą pewnością droga dyplomatyczna. Trzeba jednak zaznaczyć, że w pewnych przypadkach działania niezbrojne są niestety nieskuteczne. Taka sytuacja ma miejsce na przykład, gdy jedną ze stron charakteryzuje wyjątkowa agresja, egoizm polityczny, czy nawet skłonności do terroryzmu (wszak niewypały detonuje się, a nie rozmontowuje). W takim wypadku pozostaje jedynie rozwiązanie konfliktu poprzez działania zbrojne. Nie mniej jednak warto przyjmować działania niezbrojne jako pierwszy wariant.
Reasumując, oba rodzaje działań posiadają zarówno wady jak i zalety. Konflikt ma to do siebie, że zawsze któraś ze stron musi stracić. Lepiej jednak, gdy jego rozwiązywanie rozpoczyna się na drodze pokojowej, pozostawiając działania zbrojne jako ostateczność.
Działania wojenne można najogólniej podzielić na:
>> Działania zbrojne, które opierają się na akcjach sił zbrojnych podczas wojny
>> Działania niezbrojne, czyli wszelkie przedsięwzięcia podejmowane w czasie wojny przez antagonistyczne strony konfliktu i realizowane za pomocą środków innych niż militarne.
Niezbrojne sposoby osiągania celów wojennych, w przyszłości mogą okazać się o wiele powszechniejsze i skuteczniejsze, aniżeli działania zbrojne, które permanentnie wykorzystywano w przeszłości. Do działań niezbrojnych należą przykładowo metody ekonomiczne, dyplomatyczne, ideologiczne, ekologiczne czy też naukowo - techniczne. Tego typu działania mogą nie tylko wspierać działania zbrojne, ale nawet je zastępować. Ponadto w określonych sytuacjach mogą okazać się czynnikiem przesądzającym o wyniku wojny.
Jeśli chodzi o skuteczność przedstawionych metod, to należałoby powiedzieć, że oba rodzaje działań mają wady i zalety. W przypadku działań zbrojnych osiągnięcie zwycięstwa militarnego trwa stosunkowo niedługo, co na pewno stanowi zaletę tej metody, niestety chyba jedyną, ponieważ zwycięstwo militarne nie oznacza całkowitego sukcesu. Działania zbrojne powodują chaos, destabilizację, dezorganizację i całkowity zamęt oraz niewyobrażalne zniszczenia materialne i społeczne. Przywrócenie sytuacji do porządku trwa bardzo długo, ciągnie się bowiem nawet latami. Na dodatek w wyniku działań zbrojnych cierpią całe rzesze ludności, co świadczy o całkowitym antyhumanitaryzmie tego typu metod rozwiązywania konfliktów. W przypadku działań niezbrojnych niewątpliwą zaletą jest fakt, że cechuje je względny humanitaryzm - nie ma tu mowy o niezliczonych setkach ofiar poległych w rozmaitych sytuacjach. Metody te nie powodują także wielkich zniszczeń i destabilizacji, przemiany następują bowiem stopniowo. Niedogodności związane z działaniami niezbrojnymi polegają na tym, że często trwają długo (negocjacje nierzadko ciągną się latami). Nie należy jednak zapominać, że procesy stabilizacyjne po wojnach trwają równie długo. Tak więc sukces w obu przypadkach osiągany jest w podobnym czasie, ale działając niezbrojnie oszczędzić można rzesze ludności.
Który rodzaj działań należy zatem brać pod uwagę rozwiązując konflikty? Lepszym rozwiązaniem jest z całą pewnością droga dyplomatyczna. Trzeba jednak zaznaczyć, że w pewnych przypadkach działania niezbrojne są niestety nieskuteczne. Taka sytuacja ma miejsce na przykład, gdy jedną ze stron charakteryzuje wyjątkowa agresja, egoizm polityczny, czy nawet skłonności do terroryzmu (wszak niewypały detonuje się, a nie rozmontowuje). W takim wypadku pozostaje jedynie rozwiązanie konfliktu poprzez działania zbrojne. Nie mniej jednak warto przyjmować działania niezbrojne jako pierwszy wariant.
Reasumując, oba rodzaje działań posiadają zarówno wady jak i zalety. Konflikt ma to do siebie, że zawsze któraś ze stron musi stracić. Lepiej jednak, gdy jego rozwiązywanie rozpoczyna się na drodze pokojowej, pozostawiając działania zbrojne jako ostateczność.