Relacje Aureli i Ewy Jedwabińskich był chłodne i pozbawione cienia miłości.Mimo,że Aurelia dawała całusa mamie w policzek było to automatyczne, robione z nakazu, z przyzwyczajenia.Ewa chcąc być idealną matką oraz mieć idealną córkę zbyt mocno trzymała się zasad wyczytanch w poradnikach.Była surowa nie pozwalająć Aureli spać z jej ukochanym Pieskiem.Mimo że,matki ze swymi dziećmi są mocno związane emocjonalnie, Ewie potrzeba było by córka zagineła by mogła zrozumieć prawdziowe macierzyństwo.Skutkami tego obsesyjnego słuchania się książek o wychowaniu oraz o psychice dziecięcej sprawiła, że jej dziecko uciekało od opiekunki, zmieniało tożsamość i szło do obcych ludzi i zaprzyjaźniało się z nimi.Aurelia była wg. matki złym dzieckiem bez apetytu,a Genia to radosna dziewczynka, zawsze uśmiechnęta,spragniona miłości z dużym apetytem.Największym problemem Aureli był brak miłości od rodziców.Stosunkom Aurelia-państwo Jedwabińscy daleko do stosunków pani Borejo i jej córek czy profesora Dmuchawca z Kreską.