Po drugiej wojnie światowej rozpoczęła się historia Unii Europejskiej, Europa dostrzegła konieczność pokojowej współpracy między państwami europejskimi. 25 marca 1957 r. w Rzymie sześć krajów dało podwaliny nowej organizacji, zaczęła tworzyć się Unia Europejska. Członkami założycielami były: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy.
Unia Europejska wyrosła z Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, powołanej na podstawie traktatu paryskiego, podpisanego w 1951 r. przez sześciu członków założycieli: Belgię, Holandię i Luksemburg (Beneluks), RFN, Francję i Włochy. Celem EWWiS było utworzenie wspólnej puli produkcji węgla i stali, aby zapobiec wojnie gospodarczej. Było to urzeczywistnienie planu opracowanego przez Jeana Monneta, a upowszechnionego przez francuskiego ministra spraw zagranicznych Roberta Schumana. 9 maja 1950 historia Unii Europejskiej zaczyna się właściwie, Schuman przedstawił propozycję utworzenia zorganizowanej Europy twierdząc, że jest to niezbędne do utrzymania pokojowych stosunków. Propozycja ta, znana jako Deklaracja Schumana, jest uważana za początek dzisiejszej Unii Europejskiej, która potem wybrała dzień 9 maja za Dzień Europy. Brytyjczycy zostali zaproszeni do uczestnictwa, ale odmówili, aby nie rezygnować z narodowej suwerenności.