Tytułowym bohaterem dramatu Szekspira jest Makbet. Początkowy był on prawym ryczerzem, wiernie służył królowi, wykazywał się patriotyzmem, odwagą i męstwem. Odznaczał się walecznością i uległosćią wobec króla. Wypełniał wszystkie polecenia władcy, zasłużył na mianoszlachetnego ryczerza. W nagrodę za męstwo i zaslugi wojenne, został obdarzony wieloma godnościami. Odniesione sukcesy wpłynęły jednak niekorzystnie na jego dalszą postawę.W Makbecie pojawiła się bowiem żądza władzy. To właśnie przed jej skutkami Szekspir chce nas uchronić.
Żądza władzy to moim zdaniem najbardziej negatywna prawda o człowieku, z któą zapoznaje nas Szekspir. Ma ona zarówno wpływ na losy Makbeta, jak i na losy Lady Makbet.
Lady Makbet początkowo bez zastanowienia dążyła do obranego celu, zależało jej na tym, jak na niczym innym. Świadczy o tym cytat "Zły duch(...)byłbyś nim" (scena 7, akt 1).
Jednak z biegiem czasu, w psychice Lady Makbet zaszły niepokąjace zmiany. Dotychczasowe przeżycia i stres, ukrywane przez kobietę, nie mogącą znaleźć ujścia, spowodowały eksplozjęwielkich wyrzutów sumienia. Zjawy, dokuczające poprzednio Makbetowi, nękały również jego żonę. Powodowały, że kobieta popadła w coraz cięższą chorobę psychiczną - majaczyła we śnie, aż w końcu popełnila samobójstwo.
Przemiana Makbeta wygląda natomiast zupełnie inaczej. Z początku nie chciał nikogo skrzywdzić, ulegał tylko dzięki namowom żony.
Bohater następne zbrodnie popełniał już beż żadnych oporów. Stał sie się bezwzględnym tyranem, który, lękając się o swoją pozycję, gotów był wydawać wyroki śmierći na niewinnych ludzi. W końcu, gdy dostał wiadomość o smierći żony, zaareagował neutralnie, bez emocji. Świadczy to o tym, jak kolosalne zmiany zaszły w psychice Makbeta. Ze szlachetnego rycerza zamienił się w okrutnego potwora, dla którego życie nic nie znaczyło.
Poza wczśniej wymienioną żądzą władzy, Szekspir mówi również, że czlowiek ma zarówno dobre i złecechy, od niego przede wszystkim zależy, które z nich wykorzysta w odpowiedni sposób.
Jedną z cech natury ludzkiej, jest ambicja, pełniąca na ogół pozytywną rolę, pobudza ona bowiem do działania. Jeżeli jest nadmiernie rozwinięta i przybiera chorobliwy charakter, wówczas powoduje różnorakie zło. Tak było z Makbetem i jego żoną. Chorobliwa żądza władzy stała się przyczyną ich zguby.