Charakterystyka Świętoszka w kontekście dramatu Moliera. 250-300 słów
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Tartuffe to tytułowy bohater komedii Moliera pt.: „Świętoszek”. Trzydziesto pięcioletni mężczyzna, okrągłych kształtów i rumiennej twarzy .Człowiek udający pobożnego, całkowicie opanowującego umysły i życie rodziny Orgona. Postać ta budzi mieszane uczucia, jedni uważają go za zacnego i prawego człowieka (Orgon i Pani Pernelle) : „jest zacnym człowiekiem godnym czci prawdziwej” , inni zaś np.: Damis i Doryna za hipokrytę : „Przed panią on świętego udaje niby to, A jest, mogłabym przysiąść ,czystym hipokrytą”. Najbardziej oczarowany Tartuffem był Orgon. To on poznał świętoszka w kościele ,gdzie spędzał wiele czasu na modlitwie. Gospodarz urzeczony osobą nieznajomego
bezgranicznie mu wierzy i ufa ,a także kocha bardziej niż rodzinę. Jednakże Tartuffe to oszust, o wielkim tupecie, bezwzględny i przebiegły. W bardzo umiejętny sposób za pomocą słów ukrywał złe czyny, a przy realizacji swych celów nie miał żadnych hamulców. To właśnie takiemu człowiekowi Orgon powierzył tajemnice przyjaciela i zapisał cały majątek. Sytuacja ta sprawiła ,że świętoszek poczuł się jeszcze pewniej w domu Orgona i kolejnym celem jaki sobie postanowił było zdobycie względów Elwiry, żony gospodarza. Wtedy też obserwujemy stosunek bohatera do zasad moralnych, które według niego można rożnie interpretować. Jego umizgi do Elwiry to kunszt cynizmu i obłudy.: „Chciej spełnić me pragnienie ,a ja w tej potrzebie, Odpowiadam za wszystko, grzech biorę na siebie”. Słowa : „ I wcale ten nie grzeszy, kto grzeszy w sekrecie” to wyraz jego fałszywej pobożności. Tartuffe uważa, że nie ma grzechu jeśli go nie widać. Tak więc robić wszystko w taki sposób aby inni się o tym nie dowiedzieli. Taki był naprawdę główny bohater komedii. Do końca opanowany ,bez litosny i zdecydowany. W chwili zdemaskowania to on wyrzuca rodzinę Orgona z domu i donosi na niego na policję. Postać Tartuffe w komedii Moliera to wyraz obłudy dwulicowości i kpiny z religii. Autor udowodnił nam ,że człowiekiem rządzą różne popędy w tym chęć posiadania.
bezgranicznie mu wierzy i ufa ,a także kocha bardziej niż rodzinę. Jednakże Tartuffe to oszust, o wielkim tupecie, bezwzględny i przebiegły. W bardzo umiejętny sposób za pomocą słów ukrywał złe czyny, a przy realizacji swych celów nie miał żadnych hamulców. To właśnie takiemu człowiekowi Orgon powierzył tajemnice przyjaciela i zapisał cały majątek. Sytuacja ta sprawiła ,że świętoszek poczuł się jeszcze pewniej w domu Orgona i kolejnym celem jaki sobie postanowił było zdobycie względów Elwiry, żony gospodarza. Wtedy też obserwujemy stosunek bohatera do zasad moralnych, które według niego można rożnie interpretować. Jego umizgi do Elwiry to kunszt cynizmu i obłudy.: „Chciej spełnić me pragnienie ,a ja w tej potrzebie, Odpowiadam za wszystko, grzech biorę na siebie”. Słowa : „ I wcale ten nie grzeszy, kto grzeszy w sekrecie” to wyraz jego fałszywej pobożności. Tartuffe uważa, że nie ma grzechu jeśli go nie widać. Tak więc robić wszystko w taki sposób aby inni się o tym nie dowiedzieli. Taki był naprawdę główny bohater komedii. Do końca opanowany ,bez litosny i zdecydowany. W chwili zdemaskowania to on wyrzuca rodzinę Orgona z domu i donosi na niego na policję. Postać Tartuffe w komedii Moliera to wyraz obłudy dwulicowości i kpiny z religii. Autor udowodnił nam ,że człowiekiem rządzą różne popędy w tym chęć posiadania.