Psychologia, objaw-psychopatologiczny.
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Objawy (swqmcmww) zaburzeń psychicznych wykazują dużą różnorodność: ujmując je łącznie, a zatem posługując się nazwą o bardzo szerokim zakresie, używamy określenia-objawy psychopatologiczne.
Stwierdzenie, że chory wykazuje objawy psychopatologiczne, jest poprawne, ale bardzo ogólnikowe i znaczy tyle tylko, że chory zdradza zaburzenia psychiczne, które nie zostały bliżej określone.
Należy unikać popełnianego błędu, który polega na używaniu określenia objaw, psychiczny”zamiast, psychopatologiczny”.
Do objawów psychopatologicznych zalicza się: objawy chorób psychicznych czyli psychotyczne (prycAsis-choroba psychiczna) , objawy nerwic lub nerwicowe, co oznacza to sarno, objawy zaburzeń osobowości, upośledzenia umysłowego i inne.
Określenie, objaw” (sywzomw) bywa czasem używane zamiennie ze słowem, cecha”, co jednak głównie dotyczy opisu zaburzeń osobowości (np.osobowości psychopatycznej) i niedorozwoju umysłowego.
Oprócz objawu do podstawowych pojęć nozografcznych należy zespół (smdrzmm.
Zespół jest to zbiór objawów, które występują łącznie i przez to są charakterystyczne dla niektórych chorób.
Na przykład na zespół maniakalny, w przypadkach typowych, składają się trzy następujące objawy: podwyższenie nastroju, przyspieszenie toku myślenia, pobudzenie ruchowe.
Zespół ten występuje w przebiegu różnych chorób, ale jest szczególnie charakterystyczny dla choroby afektywnej.
Trafne więc dostrzeżenie nie tylko pojedynczych objawów, ale i zespołów ułatwia ukierunkowanie rozumowania zmierzającego do ustalenia rozpoznania.
A ot nazwy kilku innych zespołów psychopatologicznych: depresyjny, paranoidalny, psychoorganiczny, majaczeniowy.
Te i inne zespoły omówiono dokładniej w końcowej części rozdziału.
Czasem zamiast określenia, zespół”, w tym samym znaczeniu, używa się określenia, stan”, np.stan pomroczny w znaczeniu zespołu pomrocznego.
Powyższa krótka charakterystyka, objawu”oraz, zespołu”wymaga pewnego uzupełnienia.
Otóż można spotkać się z jeszcze jednym określeniem, mianowicie z tzw.symptornokompleksem (Sympromenkomplex) .
Mimo iż w tej nazwie występuje słowo, kompleks” (czmmexio-połączenie, związek) , , symptomokompleks”jest pojęciem bardziej zbliżonym do objawów niż do zespołów.
Na przykład niepokój psychoruchowy, który bywa zaliczany do “symptomokompleksów”, jest tylko jednym z klinicznych przejawów różnych zespołów, m in.zespołu majaczeniowego.
Przysrając na pewne uproszczenie, ale zarazem licząc się z właściwościami różnych zaburzeń stanu psychicznego, będziemy w dalszym tekście wyróżniać jedynie zespoły (syndrzmma) i objawy (symmzmma) , rezygnując z terminu, symptomokompleks”lub traktując go jako nazwę o znaczeniu zbliżonym do objawu Pojęcie wymiaru i proporcji w psychopatologii.
O potrzebie właściwego posługiwania się nazwami poszczególnych objawów wspomniano powyżej.
Każda dziedzina medycyny klinicznej jest związana z nauką o objawach.
Trudno wyobrazić sobie praktyczną działalność lekarza internisty (czy innego specjalisty) bez znajomości tej nauki.
Stwierdzenie, że chory wykazuje objawy psychopatologiczne, jest poprawne, ale bardzo ogólnikowe i znaczy tyle tylko, że chory zdradza zaburzenia psychiczne, które nie zostały bliżej określone.
Należy unikać popełnianego błędu, który polega na używaniu określenia objaw, psychiczny”zamiast, psychopatologiczny”.
Do objawów psychopatologicznych zalicza się: objawy chorób psychicznych czyli psychotyczne (prycAsis-choroba psychiczna) , objawy nerwic lub nerwicowe, co oznacza to sarno, objawy zaburzeń osobowości, upośledzenia umysłowego i inne.
Określenie, objaw” (sywzomw) bywa czasem używane zamiennie ze słowem, cecha”, co jednak głównie dotyczy opisu zaburzeń osobowości (np.osobowości psychopatycznej) i niedorozwoju umysłowego.
Oprócz objawu do podstawowych pojęć nozografcznych należy zespół (smdrzmm.
Zespół jest to zbiór objawów, które występują łącznie i przez to są charakterystyczne dla niektórych chorób.
Na przykład na zespół maniakalny, w przypadkach typowych, składają się trzy następujące objawy: podwyższenie nastroju, przyspieszenie toku myślenia, pobudzenie ruchowe.
Zespół ten występuje w przebiegu różnych chorób, ale jest szczególnie charakterystyczny dla choroby afektywnej.
Trafne więc dostrzeżenie nie tylko pojedynczych objawów, ale i zespołów ułatwia ukierunkowanie rozumowania zmierzającego do ustalenia rozpoznania.
A ot nazwy kilku innych zespołów psychopatologicznych: depresyjny, paranoidalny, psychoorganiczny, majaczeniowy.
Te i inne zespoły omówiono dokładniej w końcowej części rozdziału.
Czasem zamiast określenia, zespół”, w tym samym znaczeniu, używa się określenia, stan”, np.stan pomroczny w znaczeniu zespołu pomrocznego.
Powyższa krótka charakterystyka, objawu”oraz, zespołu”wymaga pewnego uzupełnienia.
Otóż można spotkać się z jeszcze jednym określeniem, mianowicie z tzw.symptornokompleksem (Sympromenkomplex) .
Mimo iż w tej nazwie występuje słowo, kompleks” (czmmexio-połączenie, związek) , , symptomokompleks”jest pojęciem bardziej zbliżonym do objawów niż do zespołów.
Na przykład niepokój psychoruchowy, który bywa zaliczany do “symptomokompleksów”, jest tylko jednym z klinicznych przejawów różnych zespołów, m in.zespołu majaczeniowego.
Przysrając na pewne uproszczenie, ale zarazem licząc się z właściwościami różnych zaburzeń stanu psychicznego, będziemy w dalszym tekście wyróżniać jedynie zespoły (syndrzmma) i objawy (symmzmma) , rezygnując z terminu, symptomokompleks”lub traktując go jako nazwę o znaczeniu zbliżonym do objawu Pojęcie wymiaru i proporcji w psychopatologii.
O potrzebie właściwego posługiwania się nazwami poszczególnych objawów wspomniano powyżej.
Każda dziedzina medycyny klinicznej jest związana z nauką o objawach.
Trudno wyobrazić sobie praktyczną działalność lekarza internisty (czy innego specjalisty) bez znajomości tej nauki.