Na czym polegają zasady dobrej rozmowy.
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Pierwszym warunkiem koniecznym w prowadzeniu dialogu. Ktoś kto potrafi słuchać wydaje się nam zawsze bardzo interesujący i sympatyczny. Aby zrozumieć uczucia i punkt widzenia drugiego człowieka trzeba postawić się w jego sytuacji, porzucić na chwilę własne myśli. Tylko w ten sposób można zrozumieć, kim on jest. W przeciwnym razie łatwo nam filtrować jego słowa i „rozumieć” raczej to, co pragniemy od niego usłyszeć, albo to, co nam akurat odpowiada.
- Powtarzanie.
Dobrym sposobem upewniania się, czy dobrze zrozumieliśmy co też druga osoba chciała wyrazić, jest powtórzenie tego samego, ale innymi słowami, prosząc równocześnie o potwierdzenie, czy dobrze zrozumieliśmy. Działając w ten sposób dowodzimy, że bierzemy na serio to, co drugi mówi. Zarozumiałe, lub ironiczne skwitowanie słów drugiej osoby zawsze okazuje się dla niej bardzo bolesne, rani do głębi duszy.
- Odpowiadanie.
Aby istniała komunikacja nie wystarczy słuchać, trzeba też dawać odpowiedzi. Niekiedy, wystarczy niewiele słów („tak…, to prawda…, na pewno…, zgoda…, masz rację…”), które upewniają drugą osobę, że przesłanie zostało przyjęte. Niekiedy, ten kto milczy, wyraża zgodę. Odpowiedź milczeniem nie jest jednak dobrze przyjmowana, gdyż głos jest dużo cieplejszym ludzkim środkiem wyrazu. Należy też unikać odpowiadania nieartykułowanymi dźwiękami, takimi jak „hm…”, lub „pss…”.
- Dostosowywanie gestów do słów.
Sposób zachowania powinien być spójny z tym, co pragniemy przekazać słowami. Kiedy mówisz do drugiej osoby: „słucham cię”, powinieneś odrzucić wszelkie inne czynności i zająć się wyłącznie słuchaniem danej osoby. Czyny mówią głośniej niż słowa, dlatego należy zwracać uwagę na swoje działania, aby odnaleźć równowagę między tym co mówimy a tym w jaki sposób mówimy. Czyny muszą być zgodne z naszymi słowami i podkreślać je. Sygnały niewerbalne powinny być odpowiednikiem naszego komunikatu.
- upraszczanie języka
W celu uniknięcia nieporozumień należy korzystać z języka zrozumiałego dla odbiorcy. Skuteczna komunikacja ma miejsce wtedy, gdy komunikat zostanie odebrany i zrozumiany. Żargon może ułatwić wzajemne zrozumienie, kiedy używa się go w obrębie grupy, która go zna, ale może doprowadzić do niezliczonych problemów poza nią.
- słuchanie aktywne
W odróżnieniu od słyszenia, które jest bierne, słuchanie polega na aktywnym poszukiwaniu znaczenia. W trakcie procesu słuchania myśli zarówno nadawca komunikatu jak i jego odbiorca. Aktywne słuchanie wymaga pełnego skupienia uwagi, bez przedwczesnego osądzania lub interpretowania komunikatu. Aktywnemu słuchaniu sprzyja empatia względem nadawcy, tzn. stawianie się na jego miejscu. Empatyczny słuchacz wstrzymuje się zarówno z wydawaniem przedwczesnych osądów o treści komunikatu, jaki i z jego interpretacją oraz starannie słucha tego, co się do niego mówi.
- panowanie nad emocjami
Emocje mogą poważnie zaciemnić i zniekształcić przekazywane znaczenia. Osoba emocjonalnie zaniepokojona jakąś sprawą zapewne błędnie zinterpretuje otrzymany komunikat, a ten, który wyśle, będzie formułować w sposób niejasny i niedokładny. Najprostszym sposobem jest wstrzymanie się z dalszą komunikacją do czasu odzyskania spokoju.
- Powtarzanie.
Dobrym sposobem upewniania się, czy dobrze zrozumieliśmy co też druga osoba chciała wyrazić, jest powtórzenie tego samego, ale innymi słowami, prosząc równocześnie o potwierdzenie, czy dobrze zrozumieliśmy. Działając w ten sposób dowodzimy, że bierzemy na serio to, co drugi mówi. Zarozumiałe, lub ironiczne skwitowanie słów drugiej osoby zawsze okazuje się dla niej bardzo bolesne, rani do głębi duszy.
- Odpowiadanie.
Aby istniała komunikacja nie wystarczy słuchać, trzeba też dawać odpowiedzi. Niekiedy, wystarczy niewiele słów („tak…, to prawda…, na pewno…, zgoda…, masz rację…”), które upewniają drugą osobę, że przesłanie zostało przyjęte. Niekiedy, ten kto milczy, wyraża zgodę. Odpowiedź milczeniem nie jest jednak dobrze przyjmowana, gdyż głos jest dużo cieplejszym ludzkim środkiem wyrazu. Należy też unikać odpowiadania nieartykułowanymi dźwiękami, takimi jak „hm…”, lub „pss…”.
- Dostosowywanie gestów do słów.
Sposób zachowania powinien być spójny z tym, co pragniemy przekazać słowami. Kiedy mówisz do drugiej osoby: „słucham cię”, powinieneś odrzucić wszelkie inne czynności i zająć się wyłącznie słuchaniem danej osoby. Czyny mówią głośniej niż słowa, dlatego należy zwracać uwagę na swoje działania, aby odnaleźć równowagę między tym co mówimy a tym w jaki sposób mówimy. Czyny muszą być zgodne z naszymi słowami i podkreślać je. Sygnały niewerbalne powinny być odpowiednikiem naszego komunikatu.
- upraszczanie języka
W celu uniknięcia nieporozumień należy korzystać z języka zrozumiałego dla odbiorcy. Skuteczna komunikacja ma miejsce wtedy, gdy komunikat zostanie odebrany i zrozumiany. Żargon może ułatwić wzajemne zrozumienie, kiedy używa się go w obrębie grupy, która go zna, ale może doprowadzić do niezliczonych problemów poza nią.
- słuchanie aktywne
W odróżnieniu od słyszenia, które jest bierne, słuchanie polega na aktywnym poszukiwaniu znaczenia. W trakcie procesu słuchania myśli zarówno nadawca komunikatu jak i jego odbiorca. Aktywne słuchanie wymaga pełnego skupienia uwagi, bez przedwczesnego osądzania lub interpretowania komunikatu. Aktywnemu słuchaniu sprzyja empatia względem nadawcy, tzn. stawianie się na jego miejscu. Empatyczny słuchacz wstrzymuje się zarówno z wydawaniem przedwczesnych osądów o treści komunikatu, jaki i z jego interpretacją oraz starannie słucha tego, co się do niego mówi.
- panowanie nad emocjami
Emocje mogą poważnie zaciemnić i zniekształcić przekazywane znaczenia. Osoba emocjonalnie zaniepokojona jakąś sprawą zapewne błędnie zinterpretuje otrzymany komunikat, a ten, który wyśle, będzie formułować w sposób niejasny i niedokładny. Najprostszym sposobem jest wstrzymanie się z dalszą komunikacją do czasu odzyskania spokoju.