Chce żeby sie w niej zawierało co sie wydarzyło dlaczego te wojny sie toczyły jaki był mich przebieg praktycznie to co jest w twmacie.
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Przebieg:
PIERWSZA WOJNA PUNICKA:
Konflikt ten dotyczył Sycylii. Kartagińczycy starali się powiększyć swój stan posiadania właśnie na tej wyspie. Rzymianie, którzy kończyli opanowywanie południowej części Półwyspu Apenińskiego uznali ich poczynanie z bardzo niebezpieczne. Wojna wybuchła w 264r p.n.e. Zmusiła rzymian do wybudowania floty której wcześniej nie miała. Po długich walkach w czasie których rzymianie czterokrotnie tracili i odbudowywali swoją flotę, Kartagina musiała zgodzić się na pokój w 241r p.n.e. Musieli wycofać się z wyspy, zapłacić wielką kontrybucję i ograniczyć liczebność floty wojennej.
DRUGA WOJNA PUNICKA:
Po I wojnie którą Kartagina przegrała nastroje anty rzymskie w tym kraju były bardzo silne. Pewnej arystokratycznej rodzinie, Barakidów, udało się stworzyć na terenie Hiszpanii własne państwo które było mało związane z Kartaginą, ale działało w jej interesach. Gromadzono tam środki na wojnę z Rzymem. Tą znakomitą bazę do działań wojennych odziedziczył Hannibal. Wojna rozpoczęła się w 218r p.n.e.. Obie strony oskarżały siebie o jej wywołanie, ale i tak jasne było że obie jej chciały. Hannibal nie miał dostatecznie licznej floty aby morzem przeprawić się do Italii, więc musiał iść przez Pireneje, południową Galię i przez Alpy. Straty były znaczne, ale w ten sposób Hannibal zyskiwał element zaskoczenia. Kiedy dotarł do doliny Padu miał około 20000 pieszych i 6000 jeźdźców. Swoją armię uzupełnił jeszcze barbarzyńcami, którzy także walczyli z Rzymem. Kartagiński wódz liczył że jego pierwsze sukcesy wystarczą aby sprzymierzeńcy Rzymu dołączyli do niego. Trzy pierwsze bitwy wygrał m.in. pod Kannami w 216r p.n.e. Rzymianie zdawali sobie sprawę że nie stać ich na ryzyko jeszcze jednej wielkiej bitwy i ograniczyli się do wojny podjazdowej, która była bardzo niewygodna dla wojsk Hannibala. W czasie wojny wódz ten doszedł nawet pod Rzym wzbudzając panikę, ale miał zbyt mało wojska by szturmować miasto. Oczekiwane posiłki z Hiszpanii zostały rozbite po drodze.
Rzymianie zdecydowali się uderzyć w samą Kartaginę. Publiusz Korneliusz Scypio przystąpił do organizowania jeszcze jednej wielkiej armii i przeprowadził ją do Afryki. Hannibal musiał wrócić i bronić Kartaginy. Bitwa pod Zamą w 202r p.n.e. zdecydowała o końcowym zwycięstwie Rzymu. Kartagina wyrzekła się hiszpańskich posiadłości, straciła resztki floty i musiała zapłacić wysoką kontrybucję.
TRZECIA WOJNA PUNICKA:
Po II wojnie punickiej Kartagina była bardzo słaba. Podstawą jej ekonomiki nie był już handel, ale uprawianie ziemi. Rzymianie jednak nadal bali się tego państwa myśląc że jest w stanie odbudować swoją potęgę. I to tłumaczy wypowiedzenie III wojny punickiej, mającej na celu całkowite zniszczenie Kartaginy. Mieszkańcy miasta bronili się zaciekle, chociaż wiedzieli że i tak nie mają szans. Rzym zdobył Kartaginę w 146r p.n.e. Do niewoli sprzedał tych którzy przeżyli, miasto zrównali z ziemią, a z ich terytoriów utworzyli prowincję.
Przyczyny
Przyczyny wojen punickich skupiały się wokół sporów o wpływy polityczne i gospodarcze w zachodniej części basenu
Morza Śródziemnego.
Wynik i skutki:
Każda z wojen, pomimo zmiennego przebiegu i okresów przewag kartagińskich (szczególnie pod wodzą Hannibala w czasie drugiej wojny punickiej), przyniosła wygraną Rzymianom, którzy stopniowo przejmowali posiadłości i wpływy Kartaginy, by w końcu zniszczyć ją zupełnie, a jej ludność zgładzić lub wziąć w niewolę.
Zwycięstwa w wojnach punickich pozwoliły Rzymowi na stworzenie imperium rzymskiego w zachodniej części Morza Śródziemnego, jak też militarnych i gospodarczych podstaw do późniejszej ekspansji w kierunku wschodnim.
PIERWSZA WOJNA PUNICKA:
Konflikt ten dotyczył Sycylii. Kartagińczycy starali się powiększyć swój stan posiadania właśnie na tej wyspie. Rzymianie, którzy kończyli opanowywanie południowej części Półwyspu Apenińskiego uznali ich poczynanie z bardzo niebezpieczne. Wojna wybuchła w 264r p.n.e. Zmusiła rzymian do wybudowania floty której wcześniej nie miała. Po długich walkach w czasie których rzymianie czterokrotnie tracili i odbudowywali swoją flotę, Kartagina musiała zgodzić się na pokój w 241r p.n.e. Musieli wycofać się z wyspy, zapłacić wielką kontrybucję i ograniczyć liczebność floty wojennej.
DRUGA WOJNA PUNICKA:
Po I wojnie którą Kartagina przegrała nastroje anty rzymskie w tym kraju były bardzo silne. Pewnej arystokratycznej rodzinie, Barakidów, udało się stworzyć na terenie Hiszpanii własne państwo które było mało związane z Kartaginą, ale działało w jej interesach. Gromadzono tam środki na wojnę z Rzymem. Tą znakomitą bazę do działań wojennych odziedziczył Hannibal. Wojna rozpoczęła się w 218r p.n.e.. Obie strony oskarżały siebie o jej wywołanie, ale i tak jasne było że obie jej chciały. Hannibal nie miał dostatecznie licznej floty aby morzem przeprawić się do Italii, więc musiał iść przez Pireneje, południową Galię i przez Alpy. Straty były znaczne, ale w ten sposób Hannibal zyskiwał element zaskoczenia. Kiedy dotarł do doliny Padu miał około 20000 pieszych i 6000 jeźdźców. Swoją armię uzupełnił jeszcze barbarzyńcami, którzy także walczyli z Rzymem. Kartagiński wódz liczył że jego pierwsze sukcesy wystarczą aby sprzymierzeńcy Rzymu dołączyli do niego. Trzy pierwsze bitwy wygrał m.in. pod Kannami w 216r p.n.e. Rzymianie zdawali sobie sprawę że nie stać ich na ryzyko jeszcze jednej wielkiej bitwy i ograniczyli się do wojny podjazdowej, która była bardzo niewygodna dla wojsk Hannibala. W czasie wojny wódz ten doszedł nawet pod Rzym wzbudzając panikę, ale miał zbyt mało wojska by szturmować miasto. Oczekiwane posiłki z Hiszpanii zostały rozbite po drodze.
Rzymianie zdecydowali się uderzyć w samą Kartaginę. Publiusz Korneliusz Scypio przystąpił do organizowania jeszcze jednej wielkiej armii i przeprowadził ją do Afryki. Hannibal musiał wrócić i bronić Kartaginy. Bitwa pod Zamą w 202r p.n.e. zdecydowała o końcowym zwycięstwie Rzymu. Kartagina wyrzekła się hiszpańskich posiadłości, straciła resztki floty i musiała zapłacić wysoką kontrybucję.
TRZECIA WOJNA PUNICKA:
Po II wojnie punickiej Kartagina była bardzo słaba. Podstawą jej ekonomiki nie był już handel, ale uprawianie ziemi. Rzymianie jednak nadal bali się tego państwa myśląc że jest w stanie odbudować swoją potęgę. I to tłumaczy wypowiedzenie III wojny punickiej, mającej na celu całkowite zniszczenie Kartaginy. Mieszkańcy miasta bronili się zaciekle, chociaż wiedzieli że i tak nie mają szans. Rzym zdobył Kartaginę w 146r p.n.e. Do niewoli sprzedał tych którzy przeżyli, miasto zrównali z ziemią, a z ich terytoriów utworzyli prowincję.
Przyczyny
Przyczyny wojen punickich skupiały się wokół sporów o wpływy polityczne i gospodarcze w zachodniej części basenu
Morza Śródziemnego.
Wynik i skutki:
Każda z wojen, pomimo zmiennego przebiegu i okresów przewag kartagińskich (szczególnie pod wodzą Hannibala w czasie drugiej wojny punickiej), przyniosła wygraną Rzymianom, którzy stopniowo przejmowali posiadłości i wpływy Kartaginy, by w końcu zniszczyć ją zupełnie, a jej ludność zgładzić lub wziąć w niewolę.
Zwycięstwa w wojnach punickich pozwoliły Rzymowi na stworzenie imperium rzymskiego w zachodniej części Morza Śródziemnego, jak też militarnych i gospodarczych podstaw do późniejszej ekspansji w kierunku wschodnim.