Czasy Szekspira były czasami rozwoju teatru, który stawał się coraz popularniejszy. Sam Szekspir zapoczątkował istnienie teatru nowożytnego.
Na przedstawienia przychodziło wiele osób, które często wygwizdywały i wyśmiewały grających aktorów. Sztuki trwały trzy dni. W teatrze grali sami mężczyźni, odgrywali nawet role kobiece. W teatrze Szekspira po raz pierwszy wystąpiło na scenie więcej niż trzech aktorów! Nowe przedstawienia nie zachowywały zasady trzech jedności - często były one wielowątkowe.
Teatr za czasów Szekspira nazywany był teatrem elżbietańskim
widzowie mogli głośno wymieniać opinie i uwagi na temat gry aktorów oraz sztuki; mogli jeść i pić w czasie sztuki.
Na scenie elżbietańskiej nie było w zasadzie dekoracji, gustowano w kosztownych strojach. Co znaczniejsi widzowie otrzymywali krzesło na scenie. Początkowo aktorzy grali na dworze. Sceną było podwyższenie, otoczone z trzech stron przez widzów. Czwarty bok sceny zamykały drzwi do garderoby. Nad nią budowano małą galerię, gdzie rozgrywano sceny balkonowe. Przedstawieniom towarzyszyła muzyka. Aktorzy cieszyli się powszechnym szacunkiem. Z czasem amatorskie grupy teatralne zaczęły ustępować miejsca aktorom zawodowym. Tworzyli samowystarczalne zespoły, mając w swoim gronie też dramaturgów ( grupy tzw. umysłów uniwersyteckich ). Aktorzy mieli wyszukane, bogate stroje.
