TRAGEDIA ANTYCZNA powstała w starożytnej Grecji z dytyrambu. Klasyczna forma tragedii antycznej ustaliła się w V w. p.n.e. dzięki twórczości trzech wielkich dramaturgów gr.: Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa. Ewolucja tragedii polegała na stopniowym ograniczaniu roli chóru na rzecz akcji.KOMEDIA ANTYCZNA powstała w starożytnej Grecji z wesołych pieśni obrzędowych, śpiewanych przez uczestników pochodu (tzw. komos) podczas święta płodności ustanawianego ku czci Dionizosa W okresie rozkwitu (V - III w. p.n.e.)przeszła trzy stadia rozwojowe:komedia staro attycka, mająca charakter ostrej satyry społeczno - politycznej, pełna była aluzji do aktualnych wydarzeń i znanych osobistości. Ważną rolę odgrywały wystąpienia chóru, tzw. parabazy, skierowane do publiczności, oraz tzw. agon;komedia średnia, rozwijająca się w IV w. p.n.e.., porzuciła satyrę na rzecz realistyczno - żatobliwych obrazków z życia codziennego i parodii mitów, zredukowała udział chóru do występów między aktami;Komedia nowa, kształtująca się na przełomie IV i III w. p.n.e., pogłębiła obyczajowy realizm, stworzyła początki komedii charakterów i komedii intrygi.Dytyramb = pieśń pochwalna na cześć boga gr. Dionizosa, śpiewana w starożytnej Grecji przez chór. W VI - V w. p.n.e. gatunek poezji antycznej. Z dytyrambu wywodzą się przypuszczalnie formy poezji dramatycznej: komedia i tragedia antyczna.Agon = część komedii starożytnej: spór dwóch partnerów wyrażający główne idee utworu.