person
brightness_auto
1 odpowiedź
Używany jest czasami w matematyce i w logice. Słowo labirynt jest niegreckiego pochodzenia, uważa się, że pochodzi od przedgreckiego (pelazgijskiego) słowa labrys, które oznaczało obusieczny topór.
Labirynt znany jest od czasów starożytnych: stosowano go w starożytnej Mezopotamii i starożytnym Egipcie (stosowany był w królewskich grobowcach). W sztuce greckiej i rzymskiej wyobrażenia labiryntu występowały często w malarstwie wazowym, na mozaikach, monetach jako skomplikowane figury geometryczne o układzie centralnym. Z mitologii znany jest labirynt kreteński. Został zbudowany przez Dedala i znajdował się w pałacu w Knossos, na Krecie. W nim, według greckiego mitu, uwięziony był potwór Minotaur. Labrysy, (topory) do obrony przed Minotaurem, miały się jakoby znajdować w komnacie króla Minosa – stąd tę komnatę, a także cały pałac nazwano labyrinthos.
Jako figura geometryczna o skomplikowanym, najczęściej spiralnym lub meandrowym rysunku, układana była z płyt w posadzce nawy głównej w średniowiecznych gotyckich katedrach. Labirynty z XII i XIII wieku można zobaczyć np. w katedrze w Chartres i katedrze w Amiens – w północnej Francji oraz w Sienie we Włoszech. Przebycie tych labiryntów na kolanach, odmawiając modlitwy, zastępowało odbycie pielgrzymki do odległego kraju[2].
Labirynty stosowano także w parkach, ogrodach, a także wspócześnie stosuje się na polach jako atrakcję turystyczną. Najbardziej znane labirynty polowe tworzone są z kukurydzy. Jest ona wystarczająco wysoka, aby ukryć kręte ścieżki.
Labirynt znany jest od czasów starożytnych: stosowano go w starożytnej Mezopotamii i starożytnym Egipcie (stosowany był w królewskich grobowcach). W sztuce greckiej i rzymskiej wyobrażenia labiryntu występowały często w malarstwie wazowym, na mozaikach, monetach jako skomplikowane figury geometryczne o układzie centralnym. Z mitologii znany jest labirynt kreteński. Został zbudowany przez Dedala i znajdował się w pałacu w Knossos, na Krecie. W nim, według greckiego mitu, uwięziony był potwór Minotaur. Labrysy, (topory) do obrony przed Minotaurem, miały się jakoby znajdować w komnacie króla Minosa – stąd tę komnatę, a także cały pałac nazwano labyrinthos.
Jako figura geometryczna o skomplikowanym, najczęściej spiralnym lub meandrowym rysunku, układana była z płyt w posadzce nawy głównej w średniowiecznych gotyckich katedrach. Labirynty z XII i XIII wieku można zobaczyć np. w katedrze w Chartres i katedrze w Amiens – w północnej Francji oraz w Sienie we Włoszech. Przebycie tych labiryntów na kolanach, odmawiając modlitwy, zastępowało odbycie pielgrzymki do odległego kraju[2].
Labirynty stosowano także w parkach, ogrodach, a także wspócześnie stosuje się na polach jako atrakcję turystyczną. Najbardziej znane labirynty polowe tworzone są z kukurydzy. Jest ona wystarczająco wysoka, aby ukryć kręte ścieżki.